Prepaid Kaarten En De Geldigheid

De meeste prepaid kaarten zijn geldig voor 6 maanden. Stel dat je 6 maanden niet belt, vervalt automatisch je nummer en je tegoed. In enkele situatie's kan het voorkomen dat je toch voordeliger uitbent met een abonnement. Check dit wel na rekeninghoudende met je eigen situatie. Mensen gaan soms uitgemak zonder het te beseffen elke maand een opwaardeerkaart kopen van 20 euro. Ik hoef je niet te zeggen dat je voor 20 euro een leuk abonnement kunt afsluiten waarbij je een moderne leuke mobiele telefoon krijgt. Er zijn mobiele aanbieders die bij dergelijke bedragen flatfee internet aanbieden.

Vaak zit er in de doos een kaart waarmee je je kunt registreren. Als je dit invult en opstuurt of via een website invult krijg je van hen gratis belminuten. Het moge duidelijk zijn dat zij geinteresseerd zijn in de NAW gegevens van je.

Vaak worden prepaid kaarten in relatie gebracht met negatieve dingen. Er worden vaak rare dingen met die telefoons gedaan omdat de beller niet verplicht is zijn identiteit prijs te geven aan de mobiele telefoon aanbieder.

Vaak voor mensen die zelden bellen een prepaid oplossing een beter alternatief zijn dan helemaal geen telefoon. Een goedkoop abonnement kan interessanter zijn als je een beetje belt en SMSt.

Elke keer maar weer moet je zelf de keuze nemen die het beste bij jou past.

Meer weten over klik hier, lees er meer over op de link in dit artikel.

Internetten Met Prepaid

Steeds vaker vragen mensen mij ook of je goedkoop kunt internetten in het buitenland. Mobiel internetten is nog altijd duurder dan via een analoog modem. Met een prepaid kaart is het soms wel de moeite waard om het tijdelijk en kortstondig te doen. Hiervoor is hetzelfde advies geldig. Koop een prepaid kaart van het land waar je bent.

Naast een prepaid kaart met telefoon bestaan er ook aanbieders die enkel en alleen de SIM kaart aanbieden. Deze aanbieders hebben vaak, niet altijd, als voordeel dat je bij de start SIM-kaart meer belminuten krijgt.

Jouw mobiele telefoon moet wel simlockvrij zijn, anders kun je niet een willekeurig SIM-kaartje erin doen van een andere aanbieder. Vaak lukt het bijvoorbeeld wel om een Duits Vodafone kaartje in een telefoon te stoppen die een Nederlandse Vodafone lock heeft. Ik ken gevallen dat onderling uitwisselen ook niet word toegelaten. Kijk dit even na voordat je vertrekt. Zou vervelend zijn als je in het buitenland erachter komt dat het niet werkt. Je kunt geen kant op waardoor de oplossingen wel eens duur kunnen komen te staan.

Meer weten over klik hier, lees er meer over op de link in dit artikel.

Prepaid Bellen En Buitenland

In het buitenland verblijven kan een kostbare aangelegenheid zijn met betrekking tot bellen. Een prepaid kaart van het land waar je bent nemen kan een goedkopere oplossing zijn. Om diverse gelegenheden kun je in het buitenland moeten zijn. Een aantal voorbeelden zijn in Canada een conventie volgen, een welverdiende vakantie in Portugal vieren of een maand rondtoeren in de U.S.A. met een camper. Je kunt namelijk een voordeel halen als je een lokale prepaid kaart koopt. Als mensen jouw bellen hoef jij niets te betalen. Roamingskosten zijn namelijk erg duur. Als je een mobiele telefoon bij je hebt met je eigen Nederlandse abonnement of prepaidkaart zul je de kosten moeten betalen tussen Nederland en je bestemming. Een mobiele telefoon met een prepaidkaart van het land waar je bent zorgt ervoor dat jij in ieder geval geen roamingskosten hoeft te betalen.

Bellen naar het buitenland is tegenwoordig zo goedkoop dat dat geen probleem hoeft te zijn voor het thuisfront of kantoor. Belangrijk is dat jij geen belachelijk hoge telefoonrekening krijgt als je in het buitenland bent.

Ben je geinteresseerd in gsm prepaid, lees er meer over op de link in dit artikel.

Prepaid telefoon

Is prepaid telefoon nog wel van deze tijd? Echt wel van deze tijd. Ook vandaag zijn nog situatie's te vinden waar de prepaid mobiele telefoon een uitstekend alternatief kan bieden.

Bij zo'n abonnement kun je een moderne telefoon krijgen, bij een prepaid aanbieding is dit niet. Opzich is dat logisch want zo'n aanbieder moet ook zijn geld kunnen verdienen. Bij een abonnement is dit duidelijk. Bij een prepaid weet de aanbieder niet wat jij gaat verbruiken. Zo kun je wel meteen het voordeel en nadeel zien wat een abonnement heeft ten opzichte van een prepaid bied. Tijdens de duur van je contract ben je namelijk het maandelijks bedrag verschuldigd. In Nederland zijn de bekendste aanbieders KPN, Telfort, Vodafone en T-Mobile.

Allemaal bieden ze wel prepaid kaartjes aan. Voordeel is dat je in elke supermarkt of tankstation een kaartje om op te waarderen kunt kopen dus je hoeft je hier geen zorgen over te maken.

Weliswaar zijn de tarieven om te bellen duurder in vergelijking met abonnementen. Gelukkig is er niet meer zo�n groot verschil als vroeger. Vroeger was bellen via prepaid echt belachelijk duur. Nu is er bijna geen verschil meer.

Ben je geinteresseerd in gsm prepaid, lees er meer over op de link in dit artikel.

In kleur kopieren

Met de komst van kopieren in kleur begon zich vooral de regering zich op zijn ongemak te voelen. De regering was vooral angstig over de eenvoud waarmee men geld of identiteitspapieren kon kopieren. Zo was er zelfs een kopieermachine-fabrikant die reclame maakte door mensen uit te nodigen om het onderscheid te kunnen zien van een geldbriefje. De fabrikanten zagen zich al snel genoodzaakt om hier maatregelingen voor in te bouwen om fraude te kunnen tegengaan. Microprints zijn een goed bewaard geheim gebleken. Het is pas sinds een aantal jaar bekend dat men dit toepast. Je moet je voorstellen dat een microprint een tekst is die alleen te waarnemen is met een vergrootglas of een microscope. De tekst zou dan kunnen zijn "Gemaakt met serienummer 1123455". Veel fabrikanten hebben het bestaan van microprint ontkend. Vooral bij kleurenkopieermachines drukt men de microprint af met de kleur geel dat sowieso al moeilijk te zien is voor ons op papier. Je hebt ook andere varianten op de microprint. Zo zijn er ook fabrikanten die puntjes afdrukken. Door middel van deze punten weten de fabrikanten welk apparaat de afdruk heeft gedaan. Deze microdots werken als een soort barcode ter identificatie van een apparaat. Mocht je geld gaan kopieren of paspoorten... je bent gewaarschuwd ! (gratis tip : gebruik iemand anders apparaat).

De reprorechten of kopieerheffing

Elk jaar hebben de ondernemers en de stichting Reprorecht een overeenstemming te bereiken over het reprorecht. De ondernemers zullen dit jaar samen 15 miljoen per jaar gaan betalen aan kopieerheffingen terwijl dit vorig jaar nog 80 miljoen euro was. In Den Haag werd dit akkoord getekend tussen VNO-NCW, MKB Nederland en natuurlijk de stichting Reprorecht.

Wel is eruit gekomen dat de ondernemers zonder kopieermachine ook niets hoeven te betalen, klinkt logisch maar zo was het niet. Bedrijven met minder dan twintig werknemers betalen jaarlijks 15 euro 62 aan kopieerkosten. De bedrijven met waarschijnlijk een hoog kopieergedrag, men noemt als voorbeeld banken, accountants en advocaten, zullen afhankelijk hoeveel medewerkers zij in dienst hebben een minimum van 150 euro tot maximaal 4350 euro per jaar aan kopieerkosten moeten betalen. Grotere bedrijven met een laag kopieergedrag, zoals metaalbedrijven en fabrieken, betalen minimum 100 euro en maximum 2.900 euro per jaar.

Sinds 1 februari 2003 verplicht men alle bedrijven die in Nederland zijn gevestigd en vergoeding te betalen zodra men kopien wenst te maken waar eventueel auteursrechten op van toepassing zijn. Vooral hoe men tot de berekening kwam zorgde voor ophef. Stichting Reprorecht was nogal grof te werk gegaan, vonden de ondernemers. Hierdoor werden bedrijven geconfronteerd met aanslagen waarvan zij de hoogte niet konden controleren.

Ben je geinteresseerd in adinets, lees er meer over op de link in dit artikel.

Werking

In hoogvolume apparaten is dit een band bij de kleinere modellen een rol die voorzien wordt van elektrostatische lading. Dan zal de rol worden belicht met de originele afbeelding. Op de plaatsen waar veel licht valt lekt de statische lading weg. Hierna wordt er droge 'inkt' (toner, een heel fijn poeder) op de rol aangebracht, die alleen op de geladen delen van de rol (die dus in het origineel ook donker waren) door de elektrostatische aantrekkingskracht blijven 'plakken'. Nu zal een leeg vel papier geladen langs de rol gaan. Het papier trekt de toner van de rol aan en zo ontstaat de kopie. Je moet je wel even beseffen dat op dit moment de toner nog los op het papier ligt. Een warmtebron doet in het laatste proces ervoor zorgen dat de toner smelt en zo hecht aan het papier.De kopie is een feit. Op het moment dat je een kopieermachine open gaat maken ten behoeve om een toner te wisselen of een paperjam (storing) zie je de stickers wel zitten die je waarschuwen voor de extreem warme onderdelen. Raak deze niet aan, je huid zal zo smelten zo heet is dat. Meer weten over kopieren, lees er meer over op de link in dit artikel.

De geschiedenis van de kopieermachine

Volgens de geschiedenis heeft James Watt de kopieermachine uitgevonden. Het eerste patent werd aan hem uitgereikt ergens midden 1781. Door zijn omschrijving van het patent werd snel duidelijk dat kopieren niet zo moeilijk was. In het begin deed men het origineel document beschrijven met een inkt dat op gelatine lijkt. Hierna werd het tegen vochtig gemaakt kopieerpapier gelegd. Men deed dan de volgende stap. Deze 2 tesamen door 2 rollen persen. Hierdoor bereikte men dat het inkt van het origineel door het papier werd geperst met als resultaat dat je het aan de andere zijde kan zien. Dit had wel als resultaat dat door het drukken er veel van kwaliteit verloren gaat en deze afdrukken bleek uitzien. Door het ontwikkelen van betere inkt kon men de resultaten al sneller verbeteren. Zo was men opeens instaat om meerdere afdrukken van 1 origineel te maken. Hierdoor kon men zich steeds beter bezig gaan houden met het dupliceren. Men kon al van 1 exemplaar 1 kopie maken. Nu had men de mogelijkheid van 1 exemplaar meerdere kopien te maken.

Een beperking aan deze manier van kopieren was het feit dat men alleen de verse (natte geschreven) documenten in aanmerking kon laten komen om kopien te maken. Rond het midden van de 19de eeuw komt hier verandering in door het toepassen van lichtgevoelig papier. De hieruit ontstane technieken zijn bekend als blueprinting en de Photostat Machine van Kodak.

Doordat men eigenlijk altijd met 'natte' documenten moest werken worden de eerste generatie kopieermachine ook natkopieerde genoemd. Doordat het papier met een vloeistof werd behandel kwam het nat uit de machine. Het moest dan eerst drogen. Deze kopie�n kon je niet goed bewaren en dus niet echt inzetbaar voor archief. De klachten die men had over deze manier was het vervagen van tekst en het kleven van de papierenvellen aan elkaar. Het ergste was nog dat de kopie onder invloed van dag- of zonlicht langzaam paars werd.

Chester Carlson was een Amerikaanse advocaat die in 1937 de eerste droge kopieermachine had uitgevonden. Zijn idee werd door meer dan 20 bedrijven afgewezen. Zijn uiteindelijke partner vond hij pas in 1944. Haloid was wel de persoon die in de techniek geloofde en wilde dolgraag met hem deze techniek ontwikkelen tot een product.

Carlson noemde dit kopieerproces "xerografie", afgeleid van het Griekse 'droog schrijven'. In 1948 werd de naam Xerox als handelsnaam geregistreerd, door Haloid trouwens. Sommige Amerikanen noemen kopieren ook wel Xeroxing. In 1949 kwamen dan eindelijk de eerste commerciele kopieerapparaten voor de consument op de markt. Deze kopieermachines waren volgens het droge principe op basis van statische elektriciteit.

Meer weten over kopieren, lees er meer over op de link in dit artikel.